Tranen zijn niet erg – laat je kind weten dat hij verdrietig mag zijn

We kennen het allemaal: je kind is in tranen omdat zijn aardbeien in een bakje liggen en niet op een bordje, of omdat hij tijdens het spelen in het park een microscopisch klein schrammetje heeft opgelopen. Je natuurlijke reactie is waarschijnlijk: “Niet huilen, er is niets aan de hand”.

Maar het hoort er nu eenmaal bij: baby’s en peuters huilen De redenen waarom ze huilen veranderen naarmate ze ouder worden; net zoals onze reactie erop. Voor baby’s hebben we vaak meer begrip (hoewel een baby met krampjes de ultieme test is voor je geduld), omdat we weten dat huilen een van de weinige manieren is waarop baby’s kunnen communiceren.

Zodra kinderen leren lopen, praten en luisteren en eenvoudige instructies kunnen opvolgen, zijn we vaak iets minder geduldig met tranen. Als ouder wil je je kind natuurlijk zo goed mogelijk voorbereiden op de wereld, waardoor je soms misschien reageert alsof negatieve emoties een teken van zwakte zijn.

Huilen kan een manier zijn om een sterke emotie – wat voor emotie dan ook – te verwerken. Peuters huilen natuurlijk wanneer ze verdrietig zijn, maar ze kunnen ook huilen omdat ze iets nieuws, verwarrends, onverwachts of moeilijks tegenkomen.

Zo kun je je peuter helpen met sterke emoties om te gaan zonder te zeggen dat hij moet stoppen met huilen:

Bevestigen en meeleven

Een eenvoudige manier om te reageren is door te zeggen “ik zie dat je verdrietig bent” of “je voelt je vast erg gefrustreerd”. Zo kun je je peuter troosten en laten zien dat je met hem meeleeft. Op deze leeftijd huilt je peuter niet zomaar, zelfs als jij de reden niet echt begrijpt.

Opmerken

Merk op hoe jij je voelt wanneer je peuter begint met huilen. Misschien zeggen we wel tegen onze kinderen dat ze moet stoppen met huilen omdat we zelf gefrustreerd of ongeduldig zijn. Door op je eigen reactie te letten, kun je leren hoe je je beter in je kind kan inleven.

Luisteren

Het kan moeilijk zijn om geduldig te luisteren naar hoe je peuter je met moeite iets vertelt wanneer hij verdrietig is, maar zelfs met een beperkt vocabulaire wil je kind je graag vertellen hoe hij zich voelt. Dat kan met woorden zijn, met lichaamstaal of op een andere manier.

Erop terugkomen

Je peuter kan zich steeds meer herinneren. Kom er daarom een dag na een huilbui, wanneer je peuter weer rustig is, nog eens op terug: “Weet je nog dat je gisteren zo verdrietig was?”.